ΑΣΤΕΓΟΙ ΛΥΤΑΙ

Αρχές Γενάρη 2008, ημέρα δεν θυμόμαστε ακριβώς, στις 9:45 το πρωί στο μαγαζί...

Έκανε κρύο; Είχε ήλιο; Χιόνιζε; Έβρεχε; Θα σας γελάσουμε, πάντως όρεξη για δουλειά δεν υπήρχε. Άλλη μια συνηθισμένη μέρα είχε ήδη κάνει την εμφάνιση της, αλλά ποιος θα περίμενε πως θα ήταν διαφορετική από τις άλλες:

- Άσπα έχω μια ιδέα...
- Μαρία... με τρομάζουν οι ιδέες σου... Αλλά για πες;
- Ψήνεσαι να παίξουμε στο κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού;
- Τι είναι τούτο πάλι;
- Ούτε κι εγώ γνωρίζω ακριβώς αλλά τα τελευταία χρόνια βλέπω αφίσες στους δρόμους και αναρωτιέμαι πως γίνεται να μην έχω παίξει ακόμα…..

Δεν ήθελε και πολύ για να βρεθούμε μπροστά στους υπολογιστές μας, αναζητώντας παραπάνω πληροφορίες για το τι εντέλει έπρεπε να κυνηγήσουμε. Σερφάροντας στο internet βρήκαμε τα προηγούμενα κυνήγια, διαβάσαμε τις ιστορίες τους και προσπαθήσαμε να λύσουμε τους γρίφους χωρίς βέβαια να δούμε τις απαντήσεις. Με τη διαδικασία αυτή λοιπόν, φανταστήκαμε ότι σίγουρα άξιζε να το δοκιμάσουμε!!.Η πρόσκληση δεν άργησε να έρθει από μια παρέα φίλων που μας πρότεινε να παίξουμε στην ομάδα τους. Έτσι στο 7ο κυνήγι ήρθαμε σε επαφή με το παιχνίδι και πειστήκαμε για το πόσο διασκεδαστικό είναι να είσαι κυνηγός.

Το μικρόβιο είχε ήδη μπει μέσα μας και η επόμενη χρονιά μας βρήκε από νωρίς στη φάση της οργάνωσης, ή μάλλον της όποιας οργάνωσης θεωρούσαμε αρκετή με βάση την ελάχιστη εμπειρία μας. 15 παίχτες, 5 μηχανάκια, 3 υπολογιστές, 2 αδιάβροχα και ένα τάπερ με κεφτεδάκια... Αρχηγείο; Όπα!!! Όνομα Ομάδας;

Εν τέλει αλληλένδετα... Όσες ιδέες κι αν έπεσαν στο τραπέζι για αρχηγείο, απορρίφτηκαν για διάφορους λόγους. Μετά από αρκετές ώρες συζήτησης και μια βόλτα στο κέντρο της πόλης μας, καταλήξαμε στο ότι θα παίξουμε ακόμα και δίχως στέγη, αρκεί να είμαστε κοντά στη Λότζια. Θα παίξουμε και θα λύσουμε όσους περισσότερους γρίφους μπορούμε. Και κάπως έτσι γεννήθηκαν οι ΑΣΤΕΓΟΙ ΛΥΤΑΙ.

8^ο ΚΥΝΗΓΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

Το ντεμπούτο της ομάδας... Από τις 6 το πρωί στο πόδι για να προλάβουμε το σημείο που είχαμε σταμπάρει! Μπορεί να ήμασταν στο δρόμο, αλλά τουλάχιστον είχαμε από πάνω μας ένα μπαλκόνι, να κόβει την ακατάπαυστη βροχή εκείνης της Κυριακής. Κανείς μας δε θα ξεχάσει τον συμπαθέστατο κύριο που μας έδωσε ρεύμα για τους υπολογιστές. Υπήρχε ενθουσιασμός από όλα τα μέλη της ομάδας, παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν. Τρέξαμε, γελάσαμε, πήραμε ικανοποίηση λύνοντας γρίφους! Ήμασταν εκεί μέχρι το τέλος και σίγουρα το διασκεδάσαμε απίστευτα!

9^ο ΚΥΝΗΓΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

Σχεδόν με τα μισά άτομα από την προηγούμενη χρονιά, λόγω υποχρεώσεων, με μόλις 2 μηχανάκια. Άστεγοι για ακόμα μια φορά... ο πρώτος γρίφος μας βρήκε προβληματισμένους στην πυλωτή μιας πολυκατοικίας. Μετά από αρκετή ώρα, βρέθηκε κάποιος γνωστός, που μας παραχώρησε το γραφείο του, για την υπόλοιπη μέρα. Ο μικρός αριθμός των μελών μας σε συνδυασμό με τον πολύ κακό καιρό, δεν άργησε να φέρει την κούραση. Παρόλα αυτά δεν εγκαταλείψαμε! Προσπαθήσαμε για το καλύτερο, ζήσαμε τη μαγεία ενός ακόμη κυνηγιού και ένας επίπλεον χρόνος εμπειρίας προστέθηκε στην ομάδα μας.

10^ο ΚΥΝΗΓΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

Αυτή τη χρονιά, άλλαξαν πολλά. Στο σημείο αυτό προστέθηκε στην ομάδα μας η “Ομάδαντου” η οποία είχε αρκετή εμπειρία και έτσι οι Άστεγοι Λύται έγιναν 20!

Ομάδαντου

Το ντεμπούτο της το έκανε στο 5ο Κ.Κ.Θ. με το όνομα “Έναστρον” αποτελούμενη από 6 μέλη με 2 μηχανάκια και κανένα ηλεκτρονικό υπολογιστή. Παρ' όλα αυτά κατάφεραν και πήραν τον τελευταίο γρίφο, ζώντας το όνειρο για 35 λεπτά.

Την επόμενη χρονιά μετονομάστηκε σε “Ομάδαντου” και έκαναν μερικές προσθήκες νέων μελών. Επίσης άρχισε να οργανώνεται στο τεχνολογικό κομμάτι, η πορεία της όμως δεν ήταν η ίδια με του προηγούμενου έτους.

Στο 7ο Κ.Κ.Θ. το όνομα παρέμεινε το ίδιο για δεύτερη χρονιά και ο στόχος ένας... Η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!!! Τα μέλη της ομάδας ίσα που άγγιζαν τα 10 όμως ο καθένας είχε το ρόλο του. Η πορεία ήταν καλή από τους πρώτους κιόλας γρίφους και στις 21:15:15 παίρνουν στα χέρια τους το “μαγικό χαρτάκι”. Αυτή τη φορά θα επιβιβαζόντουσαν άραγε στο πειρατικό ή θα ζούσαν ένα ακόμα deja vu; Τελικά η νίκη για άλλη μια φορά παρέμεινε όνειρο, αλλά δεν τους ενδιέφερε καθόλου αφού είχαν πάρει αυτό που ήθελαν...

Τις επόμενες δυο χρονιές η “μαμά πατρίδα” καλούσε τα παιδιά της να την υπηρετήσουν με αποτέλεσμα να παίζουν μεμονωμένα όσοι έμεναν πίσω ώσπου στο 10ο Κ.Κ.Θ. ξανάσμιξαν όλοι μαζί και πήραν την απόφαση να ενωθούν με τους “Άστεγους Λύται”.

Η προσθήκη νέων μελών, με εμπειρία και γνώσεις, έφερε άλλο αέρα στην ομάδα. Η οργάνωση καθώς και το διάβασμα άρχισαν από νωρίς. Το κυνήγι ξεκίνησε αισιόδοξα και με τους καλύτερους οιωνούς. Ηλιόλουστη μέρα και με αρχηγείο!!! Το τελευταίο όμως, σε σχέση με το όνομα μας, δεν κολλούσε.. Γι’ αυτό κόλλησε το internet.. Και τότε ήρθε η πρόταση από το Μανώλη:

– "Να μεταφερθούμε στο μαγαζί μου; Απλά είναι λίγο μακριά από τη Λότζια..."

Δεν είχαμε άλλη επιλογή... Βρεθήκαμε λοιπόν, από τους πρώτους γρίφους να τρέχουμε στους δρόμους, όχι για να τους λύσουμε, αλλά για να μετακομίσουμε. Ευτυχώς ξαναβρήκαμε γρήγορα το ρυθμό μας και μπήκαμε δυναμικά στο παιχνίδι. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη όταν ξεκινήσαμε να ακούμε το όνομα μας στο ραδιόφωνο, σε σχέση με την καλή πορεία μας στο παιχνίδι! Οι ακούραστοι οδηγοί μας, η επιμονή της ομάδας σκέψης, μα πάνω από όλα η διάθεση για διασκέδαση, μας πήγαν ως τον τελευταίο γρίφο! Το 10ο κυνήγι θα μείνει αξέχαστο, γιατί εκτός από το ότι περάσαμε καταπληκτικά, οι ΑΣΤΕΓΟΙ ΛΥΤΑΙ επιτελούς βρήκαν τη στέγη τους!

11^ο ΚΥΝΗΓΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

10 Μαρτίου 2013. Το πρωινό ραντεβού αυτή τη φορά είχε δοθεί στο επίσημο αρχηγείο μας... Αρκετό για να μας φτιάξει τη διάθεση από την αρχή! Πίνοντας χαλαρά το καφεδάκι μας, τακτοποιούσαμε με μεγάλη χαρά το καθετί στη θέση του, συμφώνα με την προετοιμασία μας! Τα μυαλά της ομάδας μπροστά σε υπολογιστές, βιβλία και σημειώσεις, οδηγοί και συνοδηγοί με τα κράνη τους, άλλοι σκορπισμένοι στην πόλη και άλλοι σε ετοιμότητα στο κέντρο και φυσικά όλοι μαζί συντονισμένοι στο ραδιόφωνο, περιμένοντας με ανυπομονησία την έναρξη του παιχνιδιού!

Ο πρώτος γρίφος, μας έδειξε ότι θα ζούσαμε ακόμα ένα συναρπαστικό κυνήγι! Τη ζωή μας έκανε πιο εύκολη η τεχνολογία, μιας και τα μαγικά χαρτάκια Α5, ήταν μπροστά μας μόλις 1 λεπτό, αφότου τα παίρναμε. Κερδισμένος χρόνος και λιγότερη ταλαιπωρία! Το επίπεδο των γρίφων υψηλό και η επίλυσή τους σχετικά δύσκολη. Τα μηχανάκια μας έφτασαν κυριολεκτικά στις άγνωστες γωνιές της πόλης μας. Πάντως, στόχος της ομάδας ήταν να περάσουμε τέλεια και να τα πάμε όσο καλύτερα μπορούσαμε, κερδίζοντας όμορφες στιγμές και εμπειρία στο παιχνίδι! Και σίγουρα αυτό το είχαμε καταφέρει! Όμως το τέλος της βραδιάς, κανείς μας δεν μπορούσε να το προβλέψει...

17ος γρίφος... Προτού ολοκληρωθεί η ανάγνωση από όλους, ακούστηκε μια φωνή: "Τρέξτε τώρα στο σπίτι του Γεωργιάδη!". Χρειάστηκαν μόλις 15 λεπτά για να χτυπήσουν τα τηλέφωνα στο αρχηγείο, μα κανείς δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει αυτό που άκουγε. Και τότε ήρθε η ανακοίνωση στο ραδιόφωνο. "Νικητές του 11^ου Κυνηγιού είναι οι ΑΣΤΕΓΟΙ ΛΥΤΑΙ"...

Πλέον από τη θέση των διοργανωτών, μπορούμε να πούμε ότι το έχουμε πιστέψει!!!
Αγαπάμε και ζούμε τη μαγεία αυτού του θεσμού και ελπίζουμε και όλοι εσείς να διασκεδάσετε και να χαρείτε το 12ο Κ.Κ.Θ.

Και να θυμάστε, σημασία δεν έχει μονό ο προορισμός, αλλά και το ταξίδι!